Bron: Fragment titelpagina van ‘Veertig gedichten van W.J. Lentink over de glorieuze toekomst van Israël en de kerk’.
Zowel op weg naar de Israëlzondag als naar de Reformatieherdenking, heb ik onlangs een overdenking geschreven in ons Nieuwleusens kerkblad.
Deze meditatie gaat over de bittere noodzaak van een voortdurende hervorming (of beter: herschepping) van de kerk: dat deze oog krijgt (of houdt) voor zijn wortel: Israël.
Aan dit besef heeft het met grote regelmaat ontbroken in de kerkgeschiedenis. Ook Maarten Luther bleek hierin helaas maar al te zeer een kind van de kerk van zijn tijd.
Dat deze blinde vlek (zich niet zelden vertalend in antisemitisme) in de Reformatie nauwelijks of niet is opgepakt, illustreert de noodzaak van een voortdurende hervorming.
In onze tijd, met zijn terugkerend heidendom, liggen de prioriteiten daarom wellicht deels weer anders dan 500 jaar geleden.
Zinvol, dat onze kerk de Israëlzondag heeft ingesteld; laten we die dan ook overal invullen naar behoren!
De meditatie leest u hier.