Laatst gebeurde het, zomaar onverwacht: tijdens een wandeling rond Zwolle stond ik ineens oog in oog (voor zover dat kan met een plantje) met de zeldzame Wilde Kievitsbloem. Van diverse dorps- en streekgenoten had ik weliswaar begrepen dat deze zeldzame bloem (die o.a. in de Loire-delta en op sommige plaatsen in Zweden te vinden is) op bepaalde specifieke plaatsen rond Zwolle bloeit, maar nog nooit had ik hem in de natuur gezien.
Maar nu, langs het Almelose Kanaal, was het dan eindelijk zover: heerlijk en uitbundig stonden ze te te bloeien, in het overvloedige zonlicht.
Graag laat ik u meegenieten van deze unieke bloem (bolgewas), die hoge eisen stelt aan zijn omgeving, en pas na acht (!) jaar bloeit, met zijn schitterende paarse kleurenpalet.
Tegelijk moest ik deze mooie lentedag denken aan de tekst uit Psalm 104, waar gesproken wordt over de heilige Geest, die het ‘gelaat van de aardbodem vernieuwt”.
Elk voorjaar weer een wonder, als alles opkomt en het aanzien van de aarde frisgroen en veelzijdig kleurt.
Pas bloeien na acht jaar: dit plantje staat er al dus sinds 2015, onopvallend – zo bedacht ik. Toen de coronacrisis uitbrak was hij er ook, en hij doorstond de andere crises. En nu komt hij tot zijn doel: nu bloeit hij!
Daar oog voor te hebben, dat dit alles ”gewoon” doorging, geeft innerlijk ruimte en biedt een heilzaam tegenwicht tegen de vele sores in het wereldgebeuren die al genoeg om aandacht vragen.
