Tot mijn grote verrassing en vreugde ben ik winnaar geworden van de editie 2018 van de Nationale Vertaalwedstrijd Hebreeuws en ontving ik de felicitaties van de Israëlische ambassadeur.
Bij deze wedstrijd, o.a. georganiseerd door de Universiteit van Amsterdam, het Palache Instituut, Crescas en de Open University of Israël, was het de bedoeling om gedichten van Israëls nationale dichteres Rachel Bluwstein (1890-1931) te vertalen.
Rachel, die niet alleen 100 jaar geleden zeer geliefd was, heeft ook in onze tijd nog niets van haar glans verloren. Zo is haar portret afgebeeld op het Israëlische biljet van 20 sjekel.
Rachels gedichten kenmerken zich door een zekere tijdloosheid en een grote diepgang wat betreft de wijze waarop diverse zaken en gevoelens onder woorden worden gebracht. Ook raken zij regelmatig aan Bijbels idioom.
Op de dag van de prijsuitreiking van de vertaalwedstrijd werd ook onderstaande bundel gepubliceerd, waarin voor het eerst veel van Rachels werk in Nederlandse vertaling toegankelijk gemaakt en gebundeld is (verkrijgbaar bij Uitgeverij Amphora Books).
In deze bundel is ook het door mij vertaalde gedicht ’Ik’ opgenomen. In haar prachtige dichtwerk laat Rachel sterk doorklinken dat haar ziel, na een veelbewogen leven, tot rust gekomen is.
Dit gedicht is in 1925 geschreven te Safed (Tsfad), hoog (ca. 900 m) in de bergen van Galilea gelegen, aan de noordelijke zijde van het Meer van Galilea.
Vanuit Safed heeft men een prachtig uitzicht op het meer.
Vanuit deze achtergrondkennis gaat het gedicht nog meer spreken. Wat sterkt doorklinkt in dit gedicht is dat Rachels ziel, die veel verlangen, onrust en intens beleefde hoogte- en dieptepunten heeft gekend, rust heeft gevonden – in het ‘gewone’. Zij is nu als ‘water van een meer zo kalm’.
Dit gedicht, dat u dus kunt lezen in deze bundel, heeft naar mijn gevoel ook sterke verwantschap met Psalm 131, waar David beschrijft dat hij zijn ziel tot rust heeft gebracht. Verschillende gemeenschappelijke woorden en thema’s in Davids en Rachels gedicht doen mij althans vermoeden dat Rachel deze Psalm in zekere zin heeft willen laten doorklinken.
Hoe dan ook, het was een waar genoegen om met de prachtige poëtische teksten van het moderne Hebreeuws bezig te zijn.